تور یک روزه قطار لفور+سوادکوه

پل ورسک را بهتر بشناسیم

 پل ورسک که در واقع از شاهکارهای معماری جهان به شمار می رود، در دره ورسک واقع در 85کیلومتری جنوب قائم شهر در محور سوادکوه قرار دارد و راه آهن سراسری تهران ـ شمال را به هم متصل می کند. عظمت این که در واقع دوکوه عظیم وسخت گذر عباس آباد را به یکدیگر اتصال می دهد، حقیقتی انکارناپذیر است که حتی جهانگردان خارجی نیز به آن اعتراف دارند ودر برابر عظمت و بزرگی و اراده آهنین طراح وسازندگان آن سرتعظیم فرود می آورند.

 ساخت پل ورسک که از مهمترین رویدادهای فنی مهندسی راه آهن کشور محسوب می شود، توسط مهندسان آلمانی و اتریشی و کارگران فنی انجام شده است. به لحاظ ویژگی های منحصر به فرد، این پل در فهرست آثار ملی کشورمان نیز به ثبت رسیده است.

نام پل ورسک در کتاب رکورد گینس، در بخش پل های با ارتفاع بیش از 61 متر به ثبت رسیده است.

پل ورسک که از شاهکارهای مهندسی به حساب می آید در سال 1315 بازگشایی شد

امروز پل ورسک علاوه براهمیت ویژه در صنعت حمل ونقل، از جاذبه های سیاحتی کشور نیز محسوب می شود که مسیر دسترسی به آن در صورت کسب مجوز از مقامات ذیصلاح از ارتفاعات شرق ورسک، است.

تاریخچه پل ورسک
در زمان حکومت رضاشاه و در اول اردیبهشت سال 1312 یورگن ساکسیلد به عنوان مدیرعامل شرکت دانمارکی کامپساکس (Kampsax) قرارداد احداث راه آهن شمال- جنوب ایران را امضاء کرد. تا قبل از آن برخی شرکت های آمریکایی، انگلیسی، فرانسوی و آلمانی در ساخت راه آهن از میان کوه های البرز ناکام مانده بودند. یورگن ساکسیلد در این قرارداد تعهد داد تا احداث 900 کیلومتر خط راه آهن را در مدت شش ماه به پایان برساند و برای ساخت هر متر راه آهن، معادل پنج دلار طلا (حدود 1.5 گرم طلای خالص) دریافت کند.

پس از آن بهترین مهندسان اروپا به ایران آمده و پس از تهیه عکس هوایی از کوه های البرز متوجه شدند که راه آهن باید از روستای عباس آباد (که بعدها به ورسک تغییر نام داد) عبور می کرد و قطار پس از عبور از روستای ورسک باید با طی مسافت ده کیلومتر و نیز 600 متر صعود، از کوهستان عبور و به سمت تونل گدوک حرکت می کرد که حرکت در چنین شیب تندی برای قطار ناممکن بود. پس آنان تصمیم گرفتند مسیر را به شکل سه پله بر روی دامنه کوه اجرا کنند که به سه خط طلا معروف شد.

ایستگاه راه آهن پل سفید

شهر پل‌ سفید مرکز شهرستان سوادکوه واقع در استان مازندران است. پل‌سفید همچنین نام پلی در داخل این شهر است. مردم پل‌سفید از قومیت طبری هستند و به مازندرانی صحبت می‌کنند. شهر پل‌سفید از جنوب به روستای ورسک و از شمال به شهر زیرآب راه دارد. جاده فیروزکوه و راه‌آهن مازندران از این شهر می‌گذرد و راه دسترسی به خانه رضاشاه پهلوی در این شهر قرار دارد. ایستگاه راه‌آهن پل‌سفید مهمترین ایستگاه تعمیرات دیزل راه‌آهن شمال و دارای سینی دوار است.

دهستان لفور

یکی از دهستان‌های شهرستان سوادکوه شمالی در استان مازندران در شمال ایران است.  این دهستان از سمت جنوب به ارتفاعات رشته‌کوه البرز، از سمت غرب به منطقه قرآن‌تالار یا بابلکنار و از سمت شرق به جنگل‌های منتهی به بخش زیراب و جوارم و از سمت شمال به جنگل‌های منتهی به بخش شیرگاه محدود است. دهستان لفور از۲۹ آبادی و روستا تشکیل شده‌است که مهم‌ترین روستاهای آن عبارت‌اند میرارکلا، بورخانی، دهکلان، لفورک، گشنیان، شاه‌کلا، مرزیدره، پاشاکلا، اسبوکلا، چاشتخوران از (نفت‌چال) شامل روستای نفت‌چال و آبادی‌های پلیکا، سیاه‌کلا، قاضی‌کلا، پاپک، تاشیه، سوته، تپه‌سر، خربمرد)، وامام‌کلا، چاکسرا، حجی‌کلا، درزی‌کلا، رئیس‌کلا، آبندان، رنگو، سنگ‌سی، شارقلت، عالم‌کلا، غوزک رودبار، کالی‌کلا، کفاک، گالش‌کلا، لودشت و مرزی‌دره می‌باشد مساحت آن با احتساب مناطق جنگلی آن حدود هشت‌هزار هکتار می‌باشد

دهستان لفور از مجموعه دره‌ها و ارتفاعات تشکیل شده‌است که بلندترین نقطه آن به نام روستای بورخانی، ۶۵۱ متر از سطح دریا ارتفاع دارد. حوزهٔ ارتفاعات و دره‌های لفور شامل ارتفاعات منطقه امام‌کلا ودره مرزیدره، دره میرارکلا، دره آذز  ارتفاعات اسبوکلا و دره موزین را تشکیل می‌دهند که ارتفاع آن‌ها از غرب به شرق و متمایل به سمت رشته کوه البرز افزایش می‌یابد که این دره‌ها و ارتفاعات به به دره‌ها و ارتفاعات وسو منطقه لفور را در غرب شهرستان سوادکوه پدیدآورده‌اند که دارای جنگلهای انبوه و بسیار زیبائی می‌باشد. دره‌های مذکور رودخانه‌های کوچک آذررود، گتو (کرسنگ رود)، و بولک را ایجاد می‌کنند که پس از هم پیوستن به یکدیگر در پایین دست روستای مرزیدره رود لفور (لپور روهار که لپور اسم قدیمی لفور می باشد که هنوز در میان بومیان منطقه به این نام خوانده می شود و روهار اسم بومی رودخانه می باشد) را تشکیل می‌دهند. کمترین عرض این رودخانه ۱۰ متر و بیشترین عرض آن ۸۰ متر است.

هفت آبشار

هفت آبشار تیرکن در روستای تیرکن، در مراتع کالبکوشت و بخش بابلکنار شهرستان بابل قرار دارد.ارتفاع آبشار حدود ۹ متراست. برای رسیدن به آبشار باید ایتدا به روستای تیرکن رفت که مسیر آسفالته دارد و آبشار اصلی که به آبشار تیرکن معروفه حوضچه کوچکی ایجاد کرده.از آنجایی که برای دیدن هفت آبشار باید از جنگل های لفور عبور کنید در واقع با یک تیر دو نشان را زده اید. هم جنگل های زیبای لفور را دیده اید و هم از آبشارهای تیرکن را دیده اید.

همراهان باید یک وعده غذای سرد همراه خود داشته باشند

مطالعه منشور و قوانین سفر مندرج در سایت برای تمامی همسفران شاهسون سیر الزامی میباشد.

بیمه مسئولیت مدنی

لیدر مجرب میراث فرهنگی