بازدید از قلعه تاریخی الموت(حسن صباح)
چشم انداز زیبای روستای الموت
بازدید از دریاچه زیبای اوان
امروز 30 فروردین 1403 | ||||||
شنبه | یک | دو | سه | چهار | پنج | جمعه |
26 |
27 |
28 |
29 |
30 |
31 |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
8 |
9 |
10 |
11 |
12 |
13 |
14 |
15 |
روز | صبحانه | ناهار | شام | |||
مکان | توسط | مکان | توسط | مکان | توسط | |
1 | رستوران (منو انتخابی) | شاهسون سیر | طبیعت | گردشگر | - | - |
قلعه الموت
در شمال شرقی آبادی گازر خان و بر بلندای کوهی از سنگ یکپارچه با ارتفاع ۲۱۰۰ متر ازسطح دریا که به پرتگاه های مخوفی منتهی می شود قلعه ای پرشکوه قرار دارد که به گزارش حمدا… مستوفی نخست در سال ۲۲۶ هجری به دست داعی الی الحق حسن بن زید الباقری بنا شده، در شب چهارشنبه ششم رجب سال ۴۸۳ قمری به تصرف حسن صباح در آمده و اکنون آن را به نام قلعه الموت یا قلعه حسن می خوانند. تنها راه ورود به قلعه در انتهای ضلع شمال شرقی – چند متر پایین تر از برج شرقی دژ – واقع شده که کوه هودکان با فاصله ای نسبتا زیاد بر آن مشرف است. در این محل تونلی در تخته سنگ بریده شده که دارای ۶ متر طول، ۲ متر عرض و ۲ متر ارتفاع است. پس از عبور از این گذرگاه، آثار باقیمانده برج جنوبی قلعه و دیواره جنوب غربی آن که روی شیب تند تخته سنگ ساخته شده آشکار می گردد. در دامنه جنوبی کوه قلعه، خندقی به طول تقریبی ۵۰ متر و عرض ۲ متر کنده و آن را از آبی که داخل قلعه می آمده پر می کرده اند تا هیچ راه نفوذی از آن جبهه متصور نباشد. بر روی دامنه های تند دیگر صخره نیز هر جا که بیم بالا رفتن مهاجمان می رفته خندق هایی کنده و دیواره بالایی آنها را مورب برآورده اند تا امکان هر گونه عبوری را بازستاند. همچنین در هر نقطه که شیاری وجود داشته با ساختن دیواره هایی سنگی یا آجری راه ورود را مسدود ساخته اند. با عبور از پای دیوار شرقی قلعه که حدود ۱۰ متر و به ارتفاع ۵ متر است به بخش اصلی دژ می رسیم که تختگاه حسن صباح در طول اقامت سی و پنج ساله وی در الموت بوده است و در بالای آن بقایای چند اطاق که سقفشان فرو ریخته به چشم می خورد. این قلعه پس از تسلیم رکن الدین خور شاه در شوال ۶۵۴ ه.ق به دستور هلاکو به آتش کشیده و و یران شد و از آن پس به عنوان تبعید گاه و زندان مورد استفاده قرار گرفت. یکی از شگفتی های قلعه حسن، سیستم پیچیده آبرسانی با تنبوشه هایی به قطر ۱۰سانتی متر است که از چشمه ” کلدر ” آب را به دژ رسانده و در حوض های سنگی ذخیره می کرده اند. در جنوب غربی این قسمت از قلعه – در میان شیب بسیار تندی که به پرتگاه های عمیق می رسد – حوضی در دل سنگ به ابعاد تقریبی۵×۸ متر کنده اند که هیچ گاه از آب خالی نشده است.
این قلعه از دو بخش شرقی و غربی تشکیل شده است که هر بخش شامل قلعه پایین و قلعه بالا می باشد که در اصطلاح محلی، آن ها را «جورقلا» و «پیازقلا» می نامند. طول قلعه حدود ۱۲۰ متر است و عرض آن در نقاط مختلف بین ۱۰ تا ۳۵ متر متغیر است. دیوار شرقی قلعه بالا یا قلعه بزرگ که از سنگ و ملاط گچ ساخته شده است، کمتر از سایر قسمت ها آسیب دیده است. طول آن حدود ۱۰ متر و ارتفاع آن بین ۴ تا ۵ متر است. در طرف جنوب، در داخل صخره اتاقی کنده شده که محل نگهبانی بوده است. در جانب شرقی این اتاق، دیواری به ارتفاع ۲ متر وجود دارد که پی آن در سنگ کنده شده و پشت کار آن نیز از سنگ گچ بنا شده است. در جانب شمال غربی قعله بالا نیز دو اتاق در داخل کوه کنده شده است. در اتاق اول، چاله آب کوچکی قرار دارد که اگر آب آن را تخلیه کنند، دوباره آبدار می شود، به همین دلیل احتمال داده می شود که با حوض جنوبی در ارتباط است. در پای این اتاق، دیوار شمالی قلعه به طول ۱۲ متر و پهنای ۱ متر قرار دارد که از سطح قلعه پایین تر واقع شده است و پرتگاه مخوفی دارد. در جانب جنوب غربی این قسمت قلعه، حوضی به طول ۸ متر و عرض ۵ متر در سنگ کنده شده است که هنوز هم در اثر بارندگی های فصلی پر از آب می شود. در کنج جنوب غربی این حوض، درخت تاک کهن سالی که همچنان سبز و شاداب است، جلب توجه می کند. اهالی معتقدند این درخت را حسن صباح کاشته است. این قسمت از قلعه، به احتمال زیاد، همان محلی است که حسن صباح مدت ۳۵ سال در آن اقامت داشته و پیروان خود را رهبری می نموده است.
در جانب شرقی قلعه، پاسداران قلعه و خانواده آنان ساکن بوده اند. در حال حاضر، آثار کمی از دیوار جنوبی این قسمت باقی مانده است. از جانب شمال این دیواره، ۱۰ آخور برای چارپایان، در داخل سنگ کوه کنده شده است. گذشته از آثار دیوار جنوبی؛ دیوار غربی این قسمت به ارتفاع ۲ متر همچنان پابرجاست؛ ولی از دیوار شرقی اثری دیده نمی شود. در این سمت سه آب ابنار در دل کوه کنده شده و چند اتاق نیز در سنگ ساخته شده است که در حال حاضر ویران شده اند.
بین دو قسمت قلعه، یعنی قلعه بالا و پایین، میدانگاهی قرار دارد که بر گرداگرد آن، دیواری محوطه قلعه را به دو قسمت تقسیم کرده است. در حال حاضر، در میان میدان، آثار فراوانی به صورت توده های سنگ و خاک مشاهده می شود که بی شک باقی مانده بناها و ساختمان های فراوانی است که در این محل وجود داشته و ویران شده است.
از جمله قطعات کوچک کاشی که در ویرانه های قلعه به دست آمده، قطعه ای است که به رنگ آبی آسمانی با نقش صورت آدمی که قسمتی از چشم و ابرو و بینی آن کاملا واضح است.
از آن جا که در تمام سال، گروه های زیادی در قلعه سکونت داشته و با آب بسیار نیاز داشته اند؛ سازندگان قلعه با هنرمندی خاصی اقدام به ساخت آب انبارهایی کرده اند و به کمک آبروهایی که در دل سنگ کنده اند، از فاصله دور، آب را بر این آب انبارها جاری می کرده اند.امروزه در دامنه جنوبی کوه هودکان که در شمال قلعه الموت واقع شده است، خرابه های بسیاری دیده می شود که نشان می دهد روزگاری بر جای این خرابه ها، ساختمان های بسیاری وجود داشته است. در حال حاضر، اهالی، خرابه های این محوطه را دیلمان ده، اغوزبن، خرازرو و زهیرکلفی می نامند. همچنین در قسمت غرب قلعه، قبرستانی قدیمی دیده می شود که به «اسبه کله چال» معروف است و در بالای تپه مجاور آن، بقایای چند کوره آجرپزی نمایان است. در قلعه کوه هودکان نیز پیه سوزهای سفالین کهن به دست آمده است.
فاصله قلعه الموت تا میدان مینودر قزوین، ۱۰۸ کیلومتر است که با در نظر گرفتن راه پر پیچ و خم و باریک بودن جاده الموت، معمولا بین ۲ تا ۳ ساعت طول می کشد. در طول مسیر و در دو سوی جاده مارپیچی مناظر بسیار زیبا و چشم نوازی وجود دارند. همچنین ایستگاه های پذیرایی و استراحتگاه مناسب، جهت استفاده مسافرین محترم در طول مسیر، وجود دارد.
در پای دژ حسن صباح پارکینگ و در پشت پایگاه، سرویس های بهداشتی زنانه و مردانه وجود دارد. در میانه راه پله ها، دژ سایبان برای استراحت و توقف وجود دارد. مسجد نیز در میدان گازرخان برای نماز بازدیدکنندگان آماده است.
این قلعه تاریخی در تاریخ ۱۲ بهمن ۱۳۸۱ به شماره ۷۲۵۲ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
دریاچه اوان
دریاچه زیبای اوان که در حلقه ۴ روستای اوان، وربن، زواردشت و زرآباد و ۱۸۰۰ متر ارتفاع از سطح دریا قرار دارد همچون نگینی زمرّدین می درخشد و با چشم انداز مسحور کننده اش گردشگران داخلی و خارجی بسیاری را در چهارفصل سال به خود جذب می کند. این دریاچه که بیش از ۷۰۰۰۰ مترمربع مساحت دارد از محیط خارج خود آبی را به طور مستقیم دریافت نمی کند و تنها از آب چشمه های موجود در کف دریاچه تغذیه می شود و به شکل حفره ای است که عمیق ترین بخش آن به عمق ۷/۵ متر در جنوب شرقی واقع شده است.غیر از گونه های درختی دست کاشت نظیر: بید، چنار، تبریزی، سیب، آلبالو، گیلاس، سنجد، فندق و گردو؛ گیاهان علفی مانند گون، کنگر، شیرین بیان و گونه های مختلف دیگر از خانواده گرامینه و لگومینیوزه هم در حوزه آبخیز اوان وجود دارند. از گیاهان داخل دریاچه هم می توان به نی بن د ر آب phararmites australis و گیاهان غوطه ور خوشاب potamageton crispus و چنگال آبی ceratophylum demersum اشاره کرد.
حیات وحش این حوزه آبخیز شامل کل و بز – که به علت شکار بی رویه و تخریب زیستگاه آنان کاهش چشمگیری یافته اند – پلنگ، خرس قهوه ای، روباه، شغال، گرگ، گراز، شنگ، سیاه گوش (گربه وحشی) انواع عقاب ها، دال، دلیچه، شاهین، جغد، کبک، فاخته، دارکوب، سبزقبا، زاغی و انواع گنجشک سانان، قورباغه، لاک پشت، خرچنگ و … می شود که باید انواع ماهی از جمله قزل آلای رنگین، کپور و اردک ماهی را هم به آن افزود.
همراهان باید یک وعده غذای سرد همراه خود داشته باشند
مطالعه منشور و قوانین سفر مندرج در سایت برای تمامی همسفران شاهسون سیر الزامی میباشد.
بیمه مسئولیت مدنی
لیدر مجرب میراث فرهنگی
پرداخت کلیه ورودیه ها با آژانس می باشد
نام بانک | شماره کارت | شماره حساب | صاحب حساب |
پارسیان | 6221061207610298 | 47000405307606 | مونا شاهسون بغدادی |
ملت | 6104337843838903 | 5630408758 | مونا شاهسون بغدادی |