زمینی و هوایی سنندج

کردستان

استان کردستان با مساحتی حدود ۲۸ هزار و ۲۳۵ کیلومتر مربع در غرب ایران، قرار دارد. این استان از شمال با استان‌های آذربایجان غربی و زنجان، از شرق با استان های همدان و زنجان، از جنوب با استان کرمانشاه و از غرب با کشور عراق همسایه است.

دریاچه زریوار

دریاچه زریوار مهم‌ترین و کم نظیر‌ترین جاذبه‌های آبی در غرب کشور است که در فاصله دو کیلومتری غرب مریوان قرار گرفته و جاده آسفالته آن را به شهر مریوان پیوند می‌دهد. این دریاچه در ارتفاع 1285 از سطح دریا واقع شده است. طول آن حدود 5/4 کیلومتر و عرض آن کمتر از 2 کیلومتر است، عمق متوسط دریاچه حدود 3 متر است. آب این دریاچه شیرین است و از جوشش چشمه‌هایی که در کف دریاچه قرار گرفته‌اند، تأمین می‌شود. وضعیت استقرار شهر مریوان (مستقر در دامنه کوه) و دریاچه زریوار که از جهات مختلف توسط جنگل‌های انبوه احاطه شده‌اند، مناظر بسیار زیبا و بدیعی را به وجود آورده‌اند.

اورامان ماسوله کُردستان

روستای اورامان تخت مرکز دهستان اورامانات در جنوب غربی شهرستان مریوان قرار دارد و خانه‌های روستا کــلاً از سنگ و اغلب به صورت خشکه چینی و پلکانی ساخته شده است. آب و هوای آن در فصول تابستان و بهار بسیار مطبوع و در زمستان‌ها بسیار سرد است.

رود خانه‌ی «سیروان» از دره‌های عمیق این ناحیه عبور کرده و وارد خاک عراق می‌شود. این رود از به هم پیوستن چند رود کوچک به وجود آمده و رو به غرب جریان می‌یابد.

پیر شالیار

مراسم پیر شالیار در روستای اورامان‌تخت (هورامان) کردستان، هر سال دو بار در نیمه بهار و نیمه زمستان برگزار شده و عروسی «پیر شالیار» در سه روز جشن گرفته می‌شود. مقبره پیر شالیار که از موبدان عبدالقادرگیلانی بوده است در انتهای جاده آسفالته اورامان قرار دارد. این مراسم شامل ذبح دام قربانی، دف زنی، نوعی رقص، خوردن آش، و شب‌نشینی و خواندن شعر و دعا استدر افسانه‌های مردم منطقه اورامانات پیری اسطوره ای به نام «پیر شالیار» هست که می گویند صاحب کرامات بوده است. از جمله این کرامات عجیبی که درباره او روایت می کنند ماجرای شفا یافتن «شاه بهار خاتون» دختر شاه بخارا است که «پیر شالیار» او را شفا می‌دهد. ماجرا از این قرار بوده است که «شاه بهار خاتون» کر و لال است و تمام طبیبان از مداوای او عاجز می مانند تا اینکه آوازه «پیر شالیار اورامی» به بخارا می رسد. پادشاه بخارا هم شرط کرده است که هر کسی دخترش را شفا دهد او را به عقد وی درمی آورد؛ بالاخره عموی پادشاه با عده ای از اطرافیان پادشاه به سمت اورامان به راه می افتند تا دختر را به نزد «پیر شالیار» ببرند. وقتی که نزدیک روستای «اورامان تخت» می رسند گوش‌های دختر به طوری آنی شنوا می گردند و وقتی هم به نزدیکی‌های خانه «پیر شالیار» می رسند صدای نعره دیوی توجه آنها را جلب می‌کند و سریع دیو از تنوره ای که هم اکنون اهالی به آن «تنوره دیوها» می گویند و نزدیک خانه «پیر شالیار» هست، بر زمین می افتد و کشته می شود، در این اثنا زبان «شاه بهار خاتون» هم باز می‌شود و شروع به صحبت کردن می کند. پادشاه دخترش را به عقد وی در می آورد و مردم جشن عروسی بزرگی برای پیرشالیار و بهار خاتون برپا میکنند که مراسمی که امروز برگزار برگزار می‌شود سالگرد همان روز است. شروع مراسم روز چهارشنبه است. این مراسم سه روز به طول می انجامد. از همان صبح روز اول دامدارانی که دامهای خود را برای قربانی در این مراسم نذر کرده اند دامهای خود را به جلو در خانه پیرشالیار می آورند تا به دست متولین مراسم ذبح شوند. پس از ذبح قسمتی از گوشتها را بعنوان تبرک در بین مردم پخش می کنند و بعضی از آن را هم برای غذای مراسم به داخل خانه پیر انتقال می دهند. بعد از ظهر دف‌ها را برای لحظاتی دیگر آماده می کنند. نزدیکی‌های ساعت ۲ الی ۳ مراسم شروع می شود. و نوجوانان و جوانان و پیران دست در دست هم زنجیره ای بزرگ تشکیل می دهند و با تسلسل جسم و درون اتحاد و همبستگی همیشگی خود را به نمایش می گذارند. در حین این رقص شادی (که به نوعی رقص عرفانی هم هست) عده ای دف می نوازند و عده ای قصیده هایی در مدح پیامبر و... می خوانند و گروه بزرگ رقص هم لفظ جلاله الله را زمزمه می کنند. در این سه روزه مردم هورامان تخت تمام کارهای خود را تعطیل می کنند و فقط و فقط وقت خودشان را در این جشن باستانی صرف می کنند. غذای مراسم (آش جو یا "هولوشینه تشی") همان غذایی است که ۹۵۰ سال پیش در مراسم پیر شالیارپخت شده است. بعد ازخوردن غذا مردم به خانه‌های خود می روند و غذایی که اضافی است به خانه‌ها می برند تا سایر اعضای خانواده بعنوان تبرک از آن بخورند. درروز آخر (بر خلاف دوروز پیش از آن که تا عصر مراسم برپاست) مردم تا شب به رقص می پردازند و ساعاتی از شب را نیز در خانه پیرشالیار میگذرانند (که به این شب (شب نشست "شه وونیشتی") گفته میشود. در این شب سخنرانان به سخنرانی درمورد پیر شالیار و بحثهای مذهبی و عرفانی می پردازند.بعد از آن سرودی یا قصیده ای خوانده می‌شود وپایان جلسه با دعا ختم می شود. در این مراسم از باغ پیرشالیار گردوهایی چیده شده و برای اهالی فرستاده می‌شود

عمارت آصف دیوان(خانه کرد)

عمارت آصف درضلع شمالی خیابان امام خمینی واقع شده است.این بنا دربافت قدیمی محله سرتپوله درمجاورت بناهایی همچون"دژسنه"(قلعه سنندج).مسجدجامع.عمارت ملالطف الله شیخ الاسلام(عمارت حبیبی وسالارسعید)مشیردیوان قراردارد.

این مجموعه ی بزرگ قریب به چهارهزارمترمربع عرصه واعیانی داردودرزمره ی خانه ی اعیانی مسکونی موردتوجه درمعماری مسکن محسوب می گردد.عمارت آصف به شماره 1822درفهرست آثارملی به ثبت رسیده است واکنون درتملک اداره ی میراث فرهنگی استان کردستان قراردارد.

قرآن نگل

قرآن بزرگی است که با خط کوفی بر پوست آهو نوشته شده و به خلیفه ی سوم منسوب است. این قرآن هم اکنون در مسجد نگل واقع در... نگه داری می شود و مورد احترام فوق العاده ی مردم است.

. مطالعه منشور و قوانین سفر مندرج در سایت برای تمامی همسفران شاهسون سیر الزامی میباشد.