غار چال نخجیر و معبد خورهه

غار چال نخجیر روایت‌گر تاریخ ۷۰میلیون ساله زمین در دلیجان

غار چال نخجیر در پنج کیلومتری شهر نراق و ۱۰ کیلومتری شهر دلیجان قرار گرفته و گنجینه ای ۷۰ میلیون ساله از اسرار طبیعت در دل خود جای داده است.

این غار ۱۲ کیلومتری با دالان ها، دهلیزها و اشکال مختلفی چون لاک پشت و بچه فیل و... نمادی از رمز و رازهای طبیعت را پنهان کرده است

غار چال‌نخجیر در دل کوه کم‌ ارتقاع تخت، آرام و با شکوهی خاص آرمیده است و در دل خود حکایت‌هایی چند میلیون ساله دارد. این مجموعه زیبا و کم نظیر متعلق به دوره سوم زمین شناسی است و یکی از پدیده ‌های شگفت جهان به‌ شمار می ‌آید که در سال ۱۳۶۸ توسط گروهی از کوهنوردان شناسایی شده ‌است.

دهانه اصلی این غار دارای ۱۰ متر عرض و بین ۱۰ تا ۴۰ متر ارتفاع است که هر بیننده ‌ای با گذر از این دهانه و ورود به غار به حیرت و تفکر فرو می ‌رود.

غار نخجیر دارای یک شاخه‌ اصلی و چند شاخه فرعی است که تا کنون توسط افراد محلی و غار نوردان مجرب در حدود چهار کیلومتر از آن شناسایی شده و پیش بینی می شود حدود ۸ تا ۱۰ کیلومتر عمق داشته باشد.

تاکنون بالغ بر دو هزار متر فضای خشک در محوطه درونی این مجموعه شناسایی شده ‌است که عموما کریستالیزه بوده و تزئینات بلوری و اسفنجی کف، دیوارها و سقف آن از ناب ترین نمونه‌ های موجود در جهان است.

دست خلاق طبیعت طی میلیون‌ها سال با مدد از شرایط خاص‌ آب وهوایی ‌و جغرافیایی درون غار، دهلیزها، دالان ها، کریدورها، تراس ها و حوضچه‌ های بی ‌نظیری را به وجود آورده که بازتاب نور از منشورهای بلور کلسیت در کنار آویزه ‌های زیبای آن، هر بیننده ‌ای را متحیر و مبهوت می‌ کند.

در گنجینه شگفتی این غار اسرارآمیز، سنگ‌ های تزئینی با اشکال متنوع مانند عقاب، لاک پشت، گوزن، انسان، کبوتر و تندیس های عظیم ‌الجثه بلورین ایجاد شده است که بیشتر آنان از جنس آهک است.

وجود یک دریاچه در بخش انتهایی و زیردست غار که دیواره، سقف و پیکره ‌های اسرار آمیزآن را سنگ‌ های عجیب و غریب محاصره کرده، زیبایی زاید الوصفی به این غار داده ‌است و بنابر آخرین اطلاعات تاکنون ۶۰۰ متر از این دریاچه شناسایی شده و وسعت آن بیش از سه هزار متر تخمین زده می‌ شود.

تهویه ‌طبیعی هوای درونی غار در فصول تابستان و زمستان یکی دیگر از عجایب این غار شگفت انگیزاست، در تابستان خنک و در زمستان گرم است و هیچ گاه در این مجموعه بازدید کنندگان با کمبود اکسیژن روبرو نمی ‌شوند.

رسوبات دولومیتی با رنگ آمیزی جاذب در جای ‌جای غار نخجیر، پتانسیل عظیمی ‌از اسفنج های بلورین و کریستاله، باغ های مرجانی و مخروط های گل کلمی شکل را خلق کرده است.

تالارهای سفره عروس، گل کلمی، آبشار گلی، فرسنگ، دریاچه، برزخ، باغ وحش، چهلچراغ و هیولا از جمله بخش های دیدنی این غار نادر و عجیب است.

غار چال نخجیر به عنوان یکی از زیباترین و شگفت انگیزترین اثار طبیعی در منطقه دلیجان استان مرکزی می‌تواند به جاذبه‌ای منحصربفرد در صنعت گر شگری ایران و عاملی برای توسعه و رونق گردشگری در این منطقه مبدل شود.

کارشناسان قدمت این غار را حدود ۷۰میلیون سال می‌دانند و عامل اصلی و اولیه به وجود آمدن این غار مرجانی، گسل معکوسی بوده که در منطقه عمل کرده و پس از گذشت میلیون‌ها سال به این شکل در آمده است.

از خصوصیات غار چال نخجیر می‌توان به تالارهای متعدد و حوضچه‌های آب، راهروهای طولانی، مسیرهای صعب العبور در بعضی از نقاط و چکنده و چکیده‌های بلورین بسیار متنوع و زیبا و حتی در نقاطی منحصر به فرد اشاره کرد.

این غار به دلیل وجود مناظر بکر طبیعی و جذابیت های حیرت آور فراوان از اهمیت ویژه‌ای در جذب گردشگر و توریست برخوردار است و با توجه به قرار گرفتن غار در دامنه کوه، دسترسی به آن بسیار آسان بوده و بازدیدکنندگان به راحتی قادر به بازدید از این محل هستند.

تنوع سنگ‌های موجود، سنگ های کریستال با شکل های مختلف مثل آبشار، زیبایی خاصی به غار نخجیر داده است به طوری که هر بیننده‌ای را به شگفتی وا می‌دارد.

غار چال نخچیر در سال ۸۱ در ردیف میراث ملی کشور به ثبت رسیده است.

معبد خورهه

خورهه که پیشتر گمان می‌شد بقایای یک معبد یا آتشکده مربوط به دوره سلوکی باشد بر اساس آخرین شواهد بدست آمده یک خانه اربابی است که در حدود قرن اول قبل از میلاد ساخته شده و تا پایان دوره اشکانی با کاربری مذکور به حیات خود ادامه داده است. ویژگیهای دو سر ستون بر جای مانده در این محوطه و شباهت آن با سبک معماری یونانیان موجب شده تا باستان شناسانی چون «هرتسفلد» آن را یک معبد یا آتشکده دوره سلوکی معرفی کنند. این بنای احداث شده در دورۀ اشکانی بعدها در زمان فرمانروایی ساسانیان بوسیله گروهی از صنعتگران با ایجاد ساخت و سازهایی مورد استفاده قرار گرفته و سرانجام پس از ورود اسلام، بویژه در دوره ایلخانی به شکل گورستان بوده است. این بنا با آثاری چون تخت جمشید از نظر نقش بندی تفاوت داشته و از پایه ستون به طرف بالا به شکل مخروطه ناقص باریک ساخته شده و سطح مخروط ها حلزونی است. تا سال ۳۷۸ هجری قمری از بنای خورهه چهار ستون پابرجا بوده است که دوتای آن به مرور تخریب شده اند. پایه‌های این ستون‌ها به سبک شرقی و بسیار برآمده است.در کاوش و حفاری که در تابستان سال ۱۹۵۵ میلادی در این محل انجام شد، تعدادی سفال متعلق به دوره سلوکیان کشف شده است. حفاری‌ها نشان داد ساختمان خورهه مرکب از سه بنای مربوط به هم است.

ساختمان اصلی بنای جنوبی با ستون‌ها، اتاق‌ها و صحن حیاط. ساختمان شمالی که از قسمت جنوب به بنای اصلی متصل شده است. این قسمت اتاق‌ها و راهرویی را تشکیل می دهد و دارای اتاق مربع شکل بزرگی است که حیاط پشتی به حساب می‌آید. بنای غربی شامل تعدادی اتاق و یک تالار است. در سال ۱۳۸۴ نیز باستان شناسان سازمان میراث فرهنگی و گردشگری مرحله ششم  کاوش‌های جنوب شرقی محوطه باستانی خورهه به وسعت ۶۰۰ متر مربع را انجام دادند. در این مرحله اسکلت و گورهای متعلق به دوره اسلامی، اشیا سفالی، پیکان و تیغه‌های سنگی متعلق به دورۀ اشکانیان، دیواره‌های سنگی‌، طاق‌های خشتی و تعدادی از اتاق‌های مدفون شدۀ بنا، شناسایی شد.

همراهان باید یک وعده غذای سرد همراه خود داشته باشند

مطالعه منشور و قوانین سفر مندرج در سایت برای تمامی همسفران شاهسون سیر الزامی میباشد.

بیمه مسئولیت مدنی

لیدر مجرب میراث فرهنگی

پرداخت کلیه ورودیها توسط مسافر صورت میگیرد.