زمینی قزوین

قزوین

قزوین از شهرهای باستانی و از پایتخت های قدیمی ایران است و بناها و میراث زیبای دوران های مختلف غزنوی،صفوی،قاجارو...را در خود جای داده است و با فاصله ای کم از تهران قرار دارد. استان قزوین در دامنه جنوبی رشته کوه البرز قرار گرفته است. این استان در تمام قسمت های شمال، جنوب و غرب، توسط کوهستان محصور شده است. بلندی های رشته کوه البرز در جهت شمال شرقی– شمال غربی به صورت پراکنده قزوین را از سایر استان های همسایه جدا می کند. در کل می توان گفت؛ استان قزوین متشکل از دو ناحیه کوهستانی و دشتی  است. براساس کاوش های انجام گرفته در دشت های استان قزوین و به ویژه در تپه‌های تاریخی دشت قزوین چون قره‌تپه، تپه زاغه و تپه قبرستان واقع در جنوب شرق شهرستان بوئین زهرا، قدمت سکونت و آغاز شهرنشینی در این منطقه به هزاره هفتم پیش از میلاد می‌رسد. وجود منازل مسکونی، معبد، کارگاه های صنعتی، اشیای زینتی، مجسمه ها و انبارهای غله گویای تمدن دیرپای مردم این سرزمین است. بر اساس مدارک و اسناد موجود، تاریخ قزوین به دوران حکومت مادها در هزاره هفتم پیش از میلاد می رسد. در آن زمان، ناحیه کوهستانی جنوب و جنوب غرب قزوین، جزوی از قلمرو مادها به شمار می رفت که همواره مورد تاخت و تاز اقوام و قبایل مختلف، از جمله اقوام یلمیان طبرستان، قرار می گرفت. 

عمارت عالی قاپو

از بین هفت در ورودی به ارگ سلطنتی صفویان، تنها در اصلی جنوبی که به خیابان ومیدان شاه باز می شده و “عالی قاپو ” نام داشته به یادگار مانده است. این  بنا نخست  در دوره شاه طهماسب ساخته  شده و در زمان شاه عباس اول به صورت کنونی تغییر شکل یافته است.بر پیشانی این سردررفیع که ۱۷ متر ارتفاع و قوسی تیزه دار دارد ، کتیبه ای با کاشی معرق به خط ثلث جلی از علیرضا عباسی جلوه گر است که بر فراز آن پنجره مشبک بزرگی از کاشی قرارگرفته است. بیش از دو گــوشوار بلند در طرفین سردر که بر بالای طاق نمایی واقع شده بنا را به ساختمان های همجوار پیوند می داده است. سه ردیف طاقنمای کشیده در هر طرف وجود دارد. لچکی های ایوان دارای کاشی کاری معرق با طرح گره بندی است و داخل ایوان از دو طرف دو سکوی بزرگ با ازاره سنگی خود نمایی می کند. دو فیلپوش ایوان که نیم گنبد بر روی آنها قرار گرفته نشان از مقرنس کاری در دوره های پیشین دارد که متاسفانه از بین رفته است.  هشتی بزرگی که پس از جلو خان سردر، قرار گرفته و دارای پلان هشت نگینی است  به کتیبه ای از نستعلیق ممتاز و نقوش سحر انگیز دیواری مزین است. سقف هشتی مرتفع و از کاربندی و کاشی کاری برخوردار می باشد. پلکان های واقع در هشتی به طبقه بالا که جایگاه کوفتن نقاره بوده راه می یابند. این عمارت با شکوه در ابتدای خیابان ـ نخستین خیابان طراحی شده ایرانی ـ قرار گرفته است.

حسینیه  امینی ها

سمتی از یک عمارت گسترده و تو در تو است که به سال ۱۲۷۵قمری در دو طبقه به وسیله مرحوم محمد رضا امینی ساخته شده است. حسینیه دارای دو حیاط شمالی و جنوبی و سه تالار شرقی – غربی است که به موازات یکدیگر قرار دارند و به وسیله پنج دری های متحرک مشبک از هم جدا می شوند. تالار میانی بزرگتر از دو تالار دیگر و به طول ۱۸متر و عرض ۵ متر ساخته شده و طول و عرض دو تالار دیگر، هر یک ۵*۱۰ متر است. آمیختگی حساب شده و زیبای تزیینات گچ بری، نقاشی روی چوب و آئینه کاری در سقف، دیوارها، طاقچه ها، رف ها و  دیوار واره های چوبی بسیار چشمگیر و در حد شاهکار است. دو اتاق شمالی – جنوبی نیز در شرق و غرب تالارها وجود دارد که از تزیینات کمتری برخوردار است. سردابه، آشپزخانه، انبارها و شربت خانه درطبقه زیرین حسینیه واقع شده است.

کاخ موزه چهلستون (کلاه فرنگی)

یکی از آثار مهم دوره صفوی در قزوین عمارت چهلستون یا کلاه فرنگی است که در وسط باغ بزرگی قرار دارد و تنها کوشک باقی مانده از مجموعه کاخ های سلطنتی روزگار شاه طهماسب است. بنا ساختمانی هشت گوش به مساحت تقریبی ۵۰۰ متر مربع است که براساس نقشه یک معمار ترک در دو طبقه ساخته شده و دارای تالارها و اتاق های کوچکی در هر طبقه است. نقاشی های دیواری طبقه اول نمونه ای از هنر نگارگری مکتب قزوین و دارای شهرت جهانی است. تالار بزرگ طبقه دوم با ارسی های پنج چشمه ای در چهار جهت اصلی به محوطه غلام گردش بالا می پیوندد که دارای سقف بلندی از خنچه پوش بوده است. از این بنا هم اکنون به عنوان گنجینه (موزه) قزوین استفاده می شود. گفته اند بنای هشت بهشت اصفهان با گرته برداری از این اثر ساخته شده است.

مجموعه سعدالسلطنه

بزرگترین کاروانسرای سر پوشیده و مرکز تجاری داخل شهری در ایران است که با وسعتی افزون بر ۲/۶ هکتار توسط باقر خان سعد السلطنه فرماندار قزوین در اواخر سلطنت ناصر الدین شاه قاجار ساخته شده و از سراهای تودرتو و پیوسته به هم تشکیل گردیده است. حجره هایی که در حیاط ها واقع شده اند با ایوانچه های کاربندی شده نشانگر کمال زیبایی و سنجیدگی طرح می باشند که محور های شرقی ـ غربی و شمالی ـ جنوبی بازار از آنها می گذرند. محورهای عمود بر هم در چهار سوق کاروانسرا به هم می پیوندند و معماری مکتب قزوین در فضاهای تجاری را به شیوه ای بسیار زیبا و ماندگار به نمایش می گذارند. بر فراز این چهار سوق گنبدی بزرگ و در چهار طرف آن چهار نیم گنبد قرار دارد که همگی دارای کار بندی و در اوج زیبایی هستند. ورودی های متعدد و بلند، حیاط های وسیع، بارانداز و شترخان بزرگ با بیش از یکصد ستون آجری، گرمابه، هشتی های با شکوه و حجره هایی که دور تا دور فضا های باز و در دالان های طول و دراز گسترده و از تزئینات آجر تراش و کاشی برخوردارند این مجموعه را به زیبایی تمام آراسته اند.

سرای قیصریه

بازار نسبتا بزرگی است که از شرق به غرب در شمال مسجد النبی گسترده شده و دارای چهار در است. درِ شرقی به سرای وزیر و درِ غربی به چهار سوقی باز می شود. دو تیمچه دو طبقه سرپوشیده و سرباز در شمال و جنوب قیصریه قرار دارند که به وسیله دو در با قیصریه مرتبط می شوند. طاق های آجری رفیع که ازاستحکام و استواری بنا خبر می دهند در امتداد یکدیگر تکرار شده و مجموعه زیبایی را شکل داده اند. این بازار از آثار شاخص دوره صفوی در قزوین است.

آب انبار سردار (کوچک)

آبگیر با شکوه دیگری توسط برادران سردار به سال ۱۲۲۹ در شمال مسجد – مدرسه سردار ساخته شده که از نظر وسعت و ظرافت بسیار چشمگیر است. مخزن پلانی مربع به ابعاد تقریبی ۲۰متر دارد که در مرکز این مربع ستون عظیمی قرار گرفته که اندازه جرز هر ضلع آن ۴ مترمی باشد و بار  چهار تویزه را تحمل می کند. به این ترتیب پلان مربع آبگیر در سقف به چهار مربع کوچکتر تقسیم شده و هر یک از این قسمت ها توسط گنبد خفته ای پوشش شده است که در مرکز هر گنبد بادگیر یا بخارکش  کوچکی تعبیه شده که کار تهویه را انجام می دهد. طاقنماهای دو طرف سردر ورودی که با کاشی کاری تزیین شده، رسمی بندی سردر، قطر جرزهای ۳/۱۰ متری مخزن، راه آب سی و هشت پله ای، کتیبه مرمر به نستعلیق جلی، ازاره سنگی پلکان و تزیینات کاشی و آجر تشخص ویژه ای را به این آب انبار بخشیده است.این آبگیر با گنجایش ۳۸۰۰متر مکعب بزرگترین آب انبار قزوین به شمار می آید.

آب انبار سردار (بزرگ)

این آب انبار در سال ۱۲۲۷ قمری به وسیله حسین خان و حسن خان سردار در کم آب ترین محله شهر، ساخته شده و بزرگترین آب انبار تک گنبدی ایران شناخته می شود. ظرفیت نمادین آبگیر و گنبد فیروزه ای کوچکی که بر فراز گنبد بزرگ آجری واقع شده – و گنبد مسجد سردار را به خاطر می آورد – از ویژگی های دیگر این بناست. این آب انبار دارای سردری رفیع با قوس جناغی است که در طرفین آن دو طاقنما در سه طبقه قرار گرفته و واجد کاربندی و کاشیکاری معقلی است. راه شیر دارای ۴۷ پله سنگی و هر پله به ارتفاع متوسط ۲۵ سانتی متر است که با سه پله سردر جمعا ۵۰ پله دارد و برای دسترسی به آب ۱۲/۵ متر باید به پایین رفت. پوشش راه شیر از نوع طاق آهنگ جناغی است و در این راهرو چهار شیر آب در فاصله های معین تعبیه گشته که با کم و زیاد شدن آب در مخزن از شیرهای پایین تر استفاده می شده است. مخزن آب این آب انبار دارای طرحی مربع شکل به ابعاد تقریبی ۱۷×۱۷×۱۷متر است و چهار سکنج عظیم برای قرار گرفتن گنبد به روی آن طرح مربع را به هشت ضلعی تبدیل می کنند. مصالح به کار رفته در جرزهای آب انبار شفته آهک با روکش ساروج و قطر دیوارهای آن در حدود ۳ متر است. گنبد عظیم آب انبار سردار آجری است که در بالاترین قسمت آن بادگیری قرار گرفته و ارتفاع بلند ترین نقطه آن تا کف آب انبار حدود ۲۸/۵ متر است. علاوه بر بادگیر مرکزی چهار روزن مشبک دیگر جهت تهویه هوا در گنبد کار گذاشته اند. حجم مخزن این آب انبار ۳۰۰۰متر مکعب می باشد.

امکان رزرو تور با هتل های  درخواستی شما نیز وجود دارد.

مطالعه منشور و قوانین سفر مندرج در سایت برای تمامی همسفران شاهسون سیر الزامی میباشد

ترانسفر از فرودگاه یا ایستگاه راه آهن

گشت اختصاصی در صورت درخواست